روبروی کاخ مارکیز دوس آگواس در والنسیا

ایده بارگذاری بیش از حد و خلاء ترسناک در مجسمه اواخر باروک و سبک روکوکو مطمئناً حداکثر توان خود را در این جلد Palacio del Marqués de Dos Aguas در والنسیا، شهری اسپانیایی که در آن درست است که گرایش خاصی به این سبک هنری وجود دارد. در رنگارنگ ترین جنبه آن، و در واقع چندین نمونه با کیفیت عالی و در رشته های مختلف هنری وجود دارد، مانند نقاشی های دیواری کلیسای سن نیکولاس د باری.

روبروی کاخ مارکیز دوس آگواس در والنسیا

برای دریافت ایده ای از این گرایش به هنر بیش از حد، کافی است بدانید که این جلد طرح اولیه یک نقاش روکوکو به نام Hipólito Rivera بود که همچنین نقاشی‌های دیواری در بقیه قسمت‌های نما، اگرچه آن نقاشی‌های دیواری بیرونی در طول قرن‌ها گم شده‌اند.

این اثری از سال 1745 است، زمانی که Marques de Dos Aguas به هیپولیتو ریورا سفارش داد تا کل خانه ی عمارت خود را در والنسیا بازسازی کند. برای این کار او با هنرمندان مختلفی از جمله مجسمه‌ساز Ignacio Vergara (1715 - 1776) که نویسنده جلد است، همکاری کرد. Vergara مجسمه‌ساز مشهور والنسیا، وارث حماسه‌ای از هنرمندان بود که می‌توانیم حکاکی‌های مختلفی از او را در معابد این شهر پیدا کنیم. اما با این حال کار بزرگ او این استجلد.

درب به طور کامل توسط مجسمه ها و نقش برجسته های ساخته شده از آلاباستر احاطه شده است. حتی یک سانتی متر بدون حکاکی با تمثیلی ترین تصاویر برای تمجید از صاحبان خانه وجود ندارد. در واقع، چهره‌های اصلی دو آتلانتیس بزرگ هستند که بدن‌هایشان به‌نظر می‌رسد مار می‌خورد و از دیوار می‌لغزد تا در نهایت به دو پارچ ختم می‌شود که آب از آن خارج می‌شود. به عبارت دیگر، این کنایه از عنوان مارکیز و همچنین به دو رودخانه اصلی سرزمین های والنسیا است: Turia و Júcar..

کشورهای بیشتری وجود دارد که آب را می ریزد، و همچنین عناصر دیگری که دارای معنی هستند، مانند شیرها، قرنیزها، میوه ها، بسیاری از تزئینات گیاهی و همچنین حیوانات مختلف، عناصر هرالدیک، سلاح ها و حتی دو عروس دریایی.

و در بالاترین قسمت طاقچه ای که در آن حکاکی از باکره تسبیح قابل تشخیص است. گرچه اصل نیست، اما متأخر است. در ابتدا برای این طاقچه، ورگارا یک مجسمه چوبی چند رنگی از باکره حک کرد که طبق تواریخ بسیار زیبا بود، اما در طول تاریخ ناپدید شد و مجسمه فعلی جایگزین شد.

در مجموع قطعاً طاقت فرسا است، اضافه بار بصری مشهود است، و با این حال هنوز باید تلاش ذهنی کنیم و تصور کنیم که وقتی بقیه نما تمام شد، سطح با نقاشی های رنگارنگ پوشیده شده است. البته باید برای همه کسانی که آن را می دیدند تأثیرگذار باشد، که بالاخره هدف سفارش دهنده و هنرمندانی بود که آن را سفارش داده بودند.تحقق یافت.