A Henri Matisse، هر چه او نقاشی کرد، چیزی که به او علاقه داشت خود نقاشی، روابط رنگ ها و قدرت آنها بود. به همین دلیل است که او را استاد بزرگ فوویسم می دانند. اما به فرم و حتی محتوا هم علاقه داشت. و یکی از موارد مورد علاقه او بدن زنانه بود که دوست داشت در فضایی با لحن شرقی و تجمل احاطه کند. همانطور که او گفت، یک بهانه عالی برای "نقاشی برهنه، مطمئن شوید که مصنوعی نیستند."
Odalisque with Drum اثر ماتیس
یک نمونه این اثر از سال 1926 است که امروزه در MoMA در نیویورک نگهداری می شود. با آن، او به بررسی ساختار فرم ها و ترکیب بندی ها ادامه می دهد و به رنگ هایی با تراکم بسیار زیاد متوسل می شود. این جادوی نقاشی است که بدون شک رنگ قوی جلب توجه می کند اما حجم آن زن برهنه نشسته روی صندلی، شیک و در عین حال تحریک کننده نیز نقش شگرفی دارد.
قرمز درخشان روی زمین بسیار قدرتمند است و آن را به صورت نوارهای سبز و زرد عمودی به صندلی منتقل می کند. به عبارت دیگر، چارچوبی بین رنگ‌های خالص و مکمل ایجاد می‌کند که برهنگی تجسم یافته زن در آن با بازی‌های نور، سایه و روشنایی بیشتر خودنمایی می‌کند.
علاوه بر این، اگرچه رنگ در نقاشی ماتیس پادشاه است، اما طراحی، خطوط و شبح‌ها ارزش غیرعادی پیدا می‌کنند.
خود او آن را تأیید کرد و نوشت که «ما باید دنبال کنیمرسم خط، نقطه ای که باید وارد شوید یا بمیرید. و همیشه از منشأ آن مطمئن باشید: این باید روی مدل انجام شود. تصور یک محور مرکزی در جهت حرکت کلی و ساختن همه چیز در اطراف آن بسیار کمک می کند، منحنی ها و خطوط می توانند حجم را کاهش دهند. و البته اگر به نحوه نقاشی و ترسیم این زن نگاه کنیم، بدون شک این عملی شدن دستورات اوست. زیرا تلاش او برای حجم بیشتر از انجام شده است.
کمی سریع به نظر می رسد، اما بسیار توسط نویسنده کار شده است. به عنوان مثال، ژست زن حاصل یک مطالعه طولانی است. برای شروع، زیرا به برخی از وضعیت های کلاسیک مرتبط است. در این حالت، با بازویی که سرش را قاب می‌کند، و با پاهایش در موقعیت‌های مختلف مانند یک توالی حرکتی که به او اجازه می‌دهد یک پای تقریباً کامل را بکشد، گویی که آن را 360 درجه می‌چرخاند تا کل را بگیرد و آن را به تصویر بکشد. حجم.
به طور خلاصه، ما در اینجا یک Matisse را می بینیم که ظاهری سبک دارد، نقاشی تقریباً سرگرم کننده است، اما بدون شک یک اثر تصویری با کیفیت عالی است.
