این فواره واقع در باغ های خیابان پرینس شهر ادینبورگ ادینبورگ یک محصول معمولی از باشکوه ترین هنر شهری است که در نیمه دوم قرن نوزدهم در اروپا اجرا می شود. طرح اصلی فواره راس معروفکار مجسمه‌ساز و تزئین‌کننده فرانسوی Jean Baptiste Jules Klagmann (۱۸۱۰ - ۱۸۶۷)، از یک سبک عاشقانه مشخص.
این خالق بخش بزرگی از فعالیت هنری خود را در پاریس صرف انجام سفارشات مربوطه کرد. او مجسمه‌هایی درست کرد، اما همچنین مدل‌هایی برای فواره‌های مختلف ساخت که بعداً در مواد ارزان‌تری مانند آهن ریخته‌گری شدند. نمونه ای از این فونت راس است.
این اثر در سال 1862 در لندن در قالب یک ماکت در کارگاه های Antoine Durenne به نمایش گذاشته شد که آن را به موزه آورده بود. نمایشگاه بزرگ لندن در آن سال برای نمایش آثارش. آنجا بود که تاجر Daniel Ross آن را دید و تصمیم گرفت آن را بخرد و به شهر ادینبورگ در اسکاتلند منتقل کند.
در حالی که این آسان نبود. ابتدا به دلیل برش ضروری فواره که به بیش از 120 قطعه تبدیل شد که با قایق به بندر ادینبورگ منتقل شد. در تمام این فرآیند تقریباً هفت سال قبلاً سرمایه گذاری شده است. و ما هنوز باید سه بار دیگر منتظر می ماندیم تا در مکان نهایی خود مستقر شود، جایی که موضوع آن نیز بودانتقاد شدید از سوی برخی از مقامات کلیسایی که آن را کاری ناپسند می دانستند.
اما اگر به اثر نگاه کنیم، حقیقت این است که دلیلی برای چنین توصیفی وجود ندارد. چندین شخصیت زن در آن دیده می‌شود که تمثیلی از شعر، علم، هنر یا صنعت است که با اشیاء مختلفی که حمل می‌کنند نشان می‌دهد. و همچنین تا هشت پری دریایی در کنار لوله های مختلف آب وجود دارد.
از سوی دیگر کتیبه هایی وجود دارد که به ریخته گری Antoine Durenne (۱۸۲۲ - ۱۸۹۵) اشاره دارد. یکی از شلوغ ترین های اروپا در آن سال ها. در واقع ماکت های دیگری نیز از همین طرح با اندکی تغییرات وجود دارد، مانند شکل زن در بالاترین قسمت. یکی از آنها در اسپانیا ، در شهر Huesca ، جایی که همان اثر به نام چشمه موزها شناخته می شود.. و برای به دست آوردن ایده ای از کار سختی که از آن ریخته گری، بسیار نزدیک به شهر هوئسکا، در یک شهر کوچک روستایی، در Loporzano حاصل شد، چیزهای دیگری نیز وجود دارد. منبع ساده‌تر و فروتن‌تر به شکل کوپید، اما از همان کارگاه‌های فرانسوی که بسیاری از آثار تاریخی پراکنده در سراسر قاره، عمدتاً از آهن، ریخته‌گری می‌شدند.
