در مناسبت دیگری قبلاً در مورد جنبش هنری macchiaioli که در ایتالیا در پایان نوزدهم اتفاق افتاد به شما گفتیم. قرن. و دقیقاً ما این کار را از کار دیوار سفید اثر Giovanni Fattori انجام دادیم. خوب، یک بار دیگر تابلویی از این نقاش را از توسکانی انتخاب می کنیم، زیرا احتمالاً بهترین نماینده آن سبک است و مخصوصاً برای آثاری مانند این اثر La rotunda. حمام د پالمیری.
Fattori's Palmieri Baths Rotunda
این نقاشی مربوط به سال 1866 است و هنرمند آن را در شهر ساحلی Livorno کشیده است. این یک تابلوی نقاشی کوچک است (12×35 سانتی متر) و اصل آن در گالری ملی هنر مدرن در فلورانس نگهداری می شود..
اما علیرغم اندازه کوچکش، تمام عناصری که هنر این نقاش را مشخص می کند در نیمه راه رئالیسم و امپرسیونیسم فشرده می کند. ما هفت زن را مشاهده می‌کنیم که همانطور که عنوان نشان می‌دهد، در دوربرگردان حمام پالمیری، واقع در ساحل آن شهر تعطیلات توسکانی، نشسته‌اند. برخی از زنان که به دنبال سایه سایبان در آنجا رفته اند.
چیزی که بی اساس ترین و روزمره است، و آن این است که مضامین نقاشان ماکیائولی تمایل دارند از این خط از مضامین بی‌اهمیت پیروی کنند، صحنه‌هایی که نمایانگر روز هستند. -زندگی هر روزه اما از آنجا کار هنرمند می آید.
در این صورت متوقف می شودتا هر کدام از این زنان را با نگرش متفاوتی به ما نشان دهند. بله، آنها ناشناس هستند. او برای شناسایی چهره ها دست از نقاشی کشیدن برنمی دارد. و همه بر اساس رنگ. او از رنگ‌ها تا حد امکان خالص استفاده می‌کند، که آنها را در تکه‌هایی به کار می‌برد که کنتراست و کنار هم قرار می‌گیرند. نیازی به جستجوی طرح‌ها یا خطوط کلی شکل‌ها یا اشکال مختلف منظره نیست.
اگر به صحنه نگاه کنیم می توان آن را به گروه های موسیقی تقسیم کرد. پایین شن ها بالای سایبان. در وسط، دریا، کوه در پس زمینه و آسمان. و بالاتر از همه گروه زنان. در هر باند و در هر شماره استفاده از محدوده کاهش یافته برای رنگ ها. اگر از دور آن را ببینیم، لکه‌هایی هستند، مخصوصاً زنانی که در برابر نور، گروهی تاریک را تشکیل می‌دهند. درست است که وقتی نزدیکتر می شویم، جزئیات و فردیت بیشتری وجود دارد. اما جذابیت کل در آن هماهنگی رنگ ها و مطالعه دقیق ترکیب بندی و همچنین پرسپکتیو است که در چینش آن لکه ها (به ایتالیایی ماکیا) رنگ وجود دارد. بی شک اثری مدرنیته عظیم در زمان خود. فراموش نکنیم که این اثری از سال 1866 است.
