
برای زبانشناسی، deíxis به پدیدهای اشاره دارد که در آن، برای درک صحیح یک کلمه یا عبارت معین، داشتن اطلاعات زمینهای ضروری است. بنابراین، کلمات زمانی که معنای معنایی آنها ثابت است، دیکتیک هستند، اما معنای دلالتی آنها می تواند به عنوان تابعی از زمان یا مکان متفاوت باشد. یا، به عبارت دیگر، کلماتی که برای درک معنای کامل خود به اطلاعات زمینه ای نیاز دارند - مانند ضمایر - ناخوشایند هستند.

برای مثال: برای درک جمله ای مانند "شما باید به آنجا بروید"، به نوعی اطلاعات اضافی مرتبط با زمینه نیاز داریم. اگر آن اطلاعات را نداشته باشیم، پیام را درک نمی کنیم، این عبارت معنایی نخواهد داشت.
Deixis - که از کلمه یونانی δεῖξις، "نقطه مرجع" آمده است - به عنوان یک پدیده زبانی در همه زبانهای طبیعی شناخته شده وجود دارد.
بنابراین، دیکسیس پدیدهای است که اغلب توسط عملشناسی مطالعه میشود و نه تنها در زبان نوشتاری، بلکه بهویژه در زبان گفتاری و در زبان اشارهای وجود دارد.
Deixis به نوبه خود می تواند طبقه بندی شود، بسته به اینکه کلمه مورد نظر به افراد، اشیاء، مکان ها یا فضاهای زمانی اشاره دارد.
deixis اجتماعی دئیکسی است که زمانی رخ می دهد که مرجع یک کاراکتر باشد. به نوبه خود، این دیکسیس می تواند عملکردهای متمایز متفاوتی داشته باشد، مانندشکل "استفاده شده"، ادب، یا شکل نزدیکتر و محاوره ای "شما" را اتخاذ کنید.
deixis شخصی زمانی رخ می دهد که مرجع یک شرکت کننده باشد. به نوبه خود، این دیکسیس می تواند کارکردهای مختلفی مانند شخص اول، دوم یا سوم را اتخاذ کند، خواه «من»، «تو»، «او»، «ما»، «شما» یا «آنها» باشد. همچنین می توانید از ضمایر ملکی مانند "من"، "تو" و غیره استفاده کنید.
deixis مکان زمانی رخ می دهد که مرجع مکانی باشد، مانند "آنجا"، "اینجا" و غیره.
deixis زمان زمانی رخ می دهد که مرجع موقتی باشد، مانند "اکنون"، "پس" و غیره.
همانطور که به راحتی می توانید متوجه شوید، بیشتر کلماتی که کارکرد دیکتیک دارند ضمایر و قید زمان و مکان هستند.
همچنین میتوانیم دئیکسیها را بر اساس مرجعشان تقسیم کنیم، بسته به اینکه آیا برون زبانی است (در این صورت به آن اگزوفوریک گفته میشود)، اگر در گفتمان وجود نداشته باشد (فانتزی)، اگر مرجع مقدم است (معارف).)، یا اگر بعداً (تباطعی).
deixis می تواند "پابلو به ساحل می رود" باشد (پابلو قبل از ضمیر خود است). یک deixis کاتافوریک به جای آن "من چیزهای خاصی به پابلو خواهم گفت" (ضمیر "le" قبل از پابلو است).