ادبیات رنسانس، که از کواتروسنتو ایتالیایی سرچشمه گرفت، در طول دو قرن بعد در سراسر اروپا گسترش یافت و تأثیر مهم بعدی داشت. همچنین شاهد ظهور چاپخانه و رواج آثار ادبی متعدد.
در این زمینه، رمان می بیند که چگونه برخی از ژانرهای فرعی در این مرحله به وضوح تسلط دارند - مانند رمان جوانمردانه یا رمان شبانی - و چگونه به نوبه خود ژانرهای دیگر - مانند ادبیات پیکارسک - ظاهر می شوند. به آرامی و سوراخی در اعتبار ادبی آن زمان ایجاد کنید تا تأثیر قدرتمندی بر ادبیات بعدی بگذارد.
با شروع از ابتدا، باید گفت که رمانس جوانمردانه، یک ژانر رمان نویسی نوعاً اواخر قرون وسطی، سفری بسیار طولانی در مورد ادبیات اسپانیایی دارد و تا زمان حاضر -و بسیار محبوب- باقی می ماند. در قرن هفدهم به خوبی آموزش دیده است. از قبل مشخص شده است که این رمان‌ها ماجراهای شوالیه‌های خاطی را بازگو می‌کنند، شخصیت‌هایی که تابع قوانین شرافتی سخت‌گیرانه هستند که به خود این وظیفه را نسبت می‌دهند که در دنیا سفر کنند تا با خطرات جدی برای رسیدن به شهرت و عشق روبرو شوند. از سوی دیگر، آنها شخصیت‌های یکپارچه‌ای هستند که در طول رمان تکامل نمی‌یابند، شخصیت‌شان همیشه یکسان است و با اعمالشان مشخص می‌شود. بیشتر این رمان‌ها در قالب «دوره‌ها» یا «سریال‌ها» منتشر شده‌اند، مانند آمادیس دو گاولا،تریستان دی لئونیس یا فلوریسیو. سایرین آثار مجزا را تشکیل می‌دهند، مانند فوئبوس تروا، تیرانت سفید یا والرین مجارستان.
در طول رنسانس، رمان‌های شبانی رایج شد، و هم رمزها و هم اشکال خاصی را به ارث بردند که معمولی رمان‌های جوانمردانه و غزل عشق لاتین باستان است. این رمان‌ها معمولاً داستان‌های عاشقانه را در مناطق دورافتاده زندگی شهری روایت می‌کنند. عشق اغلب تا حد اغراق ایده آل می شود. رمان‌های شبانی عبارتند از: هفت کتاب دیانا، دایانا عاشق، لا گالاتیا و لا آرکادیا.
یکی از بزرگ‌ترین نوآوری‌هایی که در دوران رنسانس و به‌ویژه در اسپانیا ایجاد شد، گرایش به رمانی واقع‌گرایانه‌تر بود. به این معنا، اولین گام را رمان پیکارسک برداشته است، که دقیقاً به عنوان واکنشی به ایده‌آلی‌سازی بیش از حد احساساتی معمول تقریباً همه ژانرهای رمان رنسانس ظاهر شد. این رمان‌های پیکارسک، ضدقهرمانی، کثیف، کنایه‌آمیز و بی‌رحمانه بودند و کنش را دقیقاً برای نشان دادن سختی واقعیت آن در میان پایین‌ترین لایه‌های زندگی شهری قرار می‌دادند. لازاریلو د تورمز نماینده ترین نمونه است.
