تعبیر یک عبارت قابل قبول اجتماعی و سیاسی است که جایگزین دیگری می شود که نیست. می تواند جایگزین یک عبارت مبتذل، بی ادب، توهین آمیز، ناپسند، یا تابو شود. یا برای کل جامعه یا برای زیرمجموعه ای از آن. در زمینه‌های خاص، یک تعبیر می‌تواند به سادگی راهی برای ارجاع به چیزی بدون افشای ماهیت واقعی آن باشد. گاهی اوقات از آن با اهداف خنده دار استفاده می شود و به شنونده یا بیننده می فهماند که ارتباط به یک چیز خاص اشاره دارد، اما بدون انجام این کار به صراحت، یک بازی تحریک کننده پنهان کاری و معانی دوگانه را حفظ می کند.
کلمه یا عبارتی که با تعبیر جایگزین شده است لزوماً نباید توهین آمیز باشد یا از اصطلاحات زبانی آمده باشد. آنها می توانند کلماتی کاملاً شناخته شده و پذیرفته شوند که بنا به دلایلی نامگذاری آنها در زمینه خاصی جالب نیست.
تعبیرها بازی های زبانی هستند که به طور گسترده در گفتمان عمومی، در رسانه ها و در سیاست استفاده می شود.
بحران اقتصادی اخیر نمونه های زیادی از موارد فوق را به ما داده است. دولت‌های بسیاری از کشورهای غربی که تمایلی به پذیرش کلمه نگران‌کننده «بحران» در واژگان رایج خود ندارند، از کلمات یا عبارات دیگری مانند «کاهش سرعت» یا «دوره سختی معقول» استفاده کرده‌اند.
گفتمان عمومی نمونه های دیگری را نیز در اختیار ما قرار می دهد، مانند نمونه هایی که فیلم های وابسته به عشق شهوانی یا پورنوگرافیک را استتار می کند.با برچسب "سینمای بزرگسال". اگرچه ممکن است تعجب کنیم که آیا بقیه سینما «برای کودکان» است، اما این امر ماهیت این تعبیر را کاملاً واضح می کند، که در وظیفه جایگزینی اش بیشتر به نفع درک ارتباطی ممکن است تا معنای دقیق واژگانی- معنایی. به عبارت دیگر، معنای «سینمای بزرگسالان» یا برچسب «رکود اقتصادی» چندان مهم نیست - که همانطور که می بینیم معنی ندارد - زیرا هر دو عبارت به درستی برای عموم مردم قابل درک است. - که در واقع هستند، زیرا همه می دانند که "سینمای بزرگسالان" چیست و وزیر دارایی آنها وقتی از "کاهش سرعت" صحبت می کند چه معنایی دارد.
تفاوت، در این موارد، در سطح ارتباط کار می کند و به نوبه خود اجازه می دهد تا کنترل کنش ارتباطی را حتی در موقعیت ها یا زمینه های دشوار حفظ کند.
اما منحصر به سیاست یا تجارت نیست. در زندگی روزمره خود از تعبیر استفاده می کنیم وقتی به جای گفتن "چاق" از صفت هایی مانند "قوی" یا "چاق" استفاده می کنیم. یا زمانی که به جای "قدیمی" از کلمات بهتر دیده می شود، مانند "بزرگ" یا عضوی از "سن ارشد" استفاده می کنیم.
