"ثبت های زبانی" مجموعه ای از تغییرات اجتماعی، زبانی و محیطی -و همچنین انواع دیگر- هستند که بر نحوه استفاده از یک زبان در یک زمینه خاص تأثیر می گذارند.
این رجیسترها تحت تأثیر طیف بسیار متنوعی از متغیرها هستند که در میان آنها موارد زیر برجسته می شوند:
- گیرنده ارتباط. نوع شناسی آن، وضعیت آن، منشأ آن، فرهنگ آن، و غیره.
– کانال ارتباطی که از طریق آن پیام بیان می شود. سطح رسمی، محاوره یا آشنایی که با آن مرتبط است.
- زمینه اجتماعی. کاربردها و آداب و رسوم زمینه ای که رویداد ارتباطی در آن رخ می دهد.
از موارد فوق، متغیرهای زمینه ای مختلفی استنباط می شوند، که در درجه اول بر ثبت زبانی مورد استفاده تأثیر می گذارند:
– سطح رسمی یا درجه تشریفات.
- تخصص گیرنده(ها).
– کانال یا رسانه ارتباط.
درجه رسمیت بر سطح آزادی خلاق مرتبط با استفاده از زبان تأثیر می گذارد. به عنوان یک قاعده کلی، هرچه سطح رسمی - که درجه تشریفات نیز نامیده می شود - بالاتر باشد، آزادی یا خلاقیت کمتری در استفاده از زبان وجود دارد.
در سطحی از رسمیت بالا، زبان با دقت و توجه بیشتری برای جلوگیری از خطا استفاده می شود. این ویژگی یک زمینه علمی، فنی یا قانونی است.
در مقابل، در سطح کمتر رسمی، از یک ثبت محاوره ای بیشتر استفاده می شود که با فقدان برنامه ریزی، بداهه، سادگی ساختاری و بیان مشخص می شود.
ثبت محاوره ای را که ناشی از فقدان مطالبات زبانی است، با ثبت مبتذل که با استفاده نادرست از زبان و سادگی افراطی عبارات مشخص می شود، اشتباه نگیرید.
بسته به درجه تخصصی گیرنده یا مخاطب، زبان ممکن است کم و بیش تخصصی باشد. هنگامی که فرستنده و گیرنده دانش یا فعالیت را به اشتراک می گذارند، ممکن است زبان تخصصی باشد و از یک واژگان خاص یا فنی استفاده شود. مانند یک کنفرانس حرفه ای.
اگر، از سوی دیگر، شخصیت‌هایی با پیشینه‌های مختلف حرفه‌ای، اجتماعی یا فرهنگی بین فرستنده و گیرنده وجود داشته باشد، طبیعی است که یک ثبت استاندارد تطبیق داده شود و از واژگان بسیار خاص صرف نظر شود.
رسانه یا کانال ارتباطی می تواند شفاهی یا کتبی باشد. شفاهی، به عنوان یک قاعده کلی، کمتر دقیق و بداهه است، اگرچه استثناهایی وجود دارد. ما می‌توانیم به پخش‌های سمعی و بصری یا کنفرانس‌ها یا ارائه‌ها اشاره کنیم، که علیرغم شفاهی بودن، ارتباطات به دقت برنامه‌ریزی و دقیق می‌شود.
از سوی دیگر، پیام های ارسال شده در رسانه های مکتوب همیشه رسمی و برنامه ریزی شده است، به استثنای ارتباطات سریع از طریق وسایل الکترونیکی، که در این صورت ممکن است اختصار بر صحت غالب باشد.
